Tanımı ve İçeriği

Antifriz, kış aylarında suyun donmasını engellemek için, çeşitli tesisatlarda kullandığımız bir kimyasal karışımdır. Hatta araçlarımızda radyatör ve soğutma sistemini pas ve korozyondan korumak amacıyla da kullanırız. Antifrizin özelliği su molekülleriyle birleşerek onların belli bir düzene girip donmasını önlemektir.

Bir alkol türevi olan etilen glikol (etandiol) iyi bir antifrizdir. Metanol, isopropil alkol, propilen glikol diğer antifriz olarak kullanılan maddelerdir. Ayrıca antifrizin içerisinde safsızlık olarak kurşun, kadmiyum ve krom gibi ağır metallerin yanı sıra korozyon (pas) önleyici katkı maddeleri de vardır.

Antifriz homojen bir sıvı olmalıdır, gözle görülür safsızlıklar içermemeli ve uygun bir boyar madde ile belirgin bir şekilde renklendirilmiş olmalıdır. Etilen glikol aslında şeffaftır, fakat üretim kurallarına göre sonradan renklendirilir. Bunun sebebi ise su ile karışıp, içilmesini engellemektir.

Çeşitleri ve Sınıfları

Antifrizin taşıtlarda kullanılan etilen glikol ve gıdalarda kullanılan propilen glikol çeşitleri vardır.

Ülkemizde taşıtlarda kullanılan antifirizin iki çeşidi vardır biri yeşil (mavi) renkli diğeri kırmızıdır, kırmızı olan organiktir. Bu renklendirme kodu her ülkeye göre farklılık gösterebilir. Çeşitler arasındaki asıl fark kullanılan katkı maddelerinden ileri gelir.

Genel maksatlı antifrizlerde katkı maddesi olarak silikat, borat ya da fosfat kullanılırken, uzun ömürlü olan ürünlerde bunların yerine karboksilik organik asit kullanılır. Organik asit teknolojisi (OAT) ile üretilen antifrizler içeriğindeki katkıların kimyasal özellikleri sayesinde hem daha uzun ömürlüdürler hem de aşınmaya karşı daha iyi koruma sağlarlar. Gelişmiş antifrizler olduklarından pahalıdırlar, fakat 3 yıla kadar kullanabiliriz. Genel maksatlı antifrizler (yeşil renkli) ise normalde yılda bir defa, ekleme yapılmadan değiştirilir.